Δεν θα υπάρξει μια επόμενη μέρα όπως την εννοούμε. Μπορεί να περάσουν εβδομάδες, μήνες ακόμα και χρόνια. Αυτή η επιδημία χτύπησε τον πλανήτη σαν τσουνάμι, επηρεάζοντας διαφορετικές χώρες, με διαφορετικούς τρόπους και διαφορετικά αποτελέσματα. Αυτό που είναι σημαντικό είναι ότι, περισσότερο από ένα παγκόσμιο πόλεμο, έχει επηρεάσει όλα τα έθνη, ανεξάρτητα από το μέγεθος, τον πληθυσμό και την προετοιμασία τους.
Η ναυτιλιακή βιομηχανία αποδείχθηκε για άλλη μια φορά ότι έχει υπηρετήσει τον κόσμο άψογα και χωρίς τυμπανοκρουσίες. Μας έχει θρέψει, μας έχει ντύσει, μας έχει κρατήσει ζεστούς και μας έχει παράσχει όλα τα αναγκαία για την καθημερινή μας ζωή. Συνέχισε δε να το κάνει αυτό, παρά τις όποιες αντιξοότητες και περιορισμούς, που της έχουν επιβληθεί από διάφορες χώρες, έχοντας αντιμετωπίσει ένα περιβάλλον, όπου το φορτίο του πλοίου είναι ευπρόσδεκτο, αλλά το πλήρωμα που το μεταφέρει δεν είναι.
Οφείλουμε να επαναφέρουμε τις κατάλληλες συνθήκες, κατά τις οποίες οι ναυτικοί δεν θα πρέπει να είναι απαραίτητοι εργαζόμενοι μόνο κατ’ όνομα αλλά και να τυγχάνουν της ανάλογης μεταχείρισης.
Αυτό που χρειαζόμαστε την επόμενη μέρα, είναι μια ευρύτερη αποδοχή και εκτίμηση του ρόλου που διαδραματίζει η ναυτιλία και πάνω από όλα την αμέριστη ευγνωμοσύνη προς όλους τους άνδρες και γυναίκες που ανιδιοτελώς θυσίασαν την προσωπική, οικογενειακή ζωή τους και ευεξία για να εκπληρώσουν τον πρωταγωνιστικό τους ρόλο στο να συντηρούν, να εφοδιάζουν και να υποστηρίζουν την ομαλή ροή της καθημερινότητας.
Αυτό που επιπλέον χρειαζόμαστε είναι μια απελευθέρωση από την παγκόσμια γραφειοκρατία, που ταλαιπωρεί τον κλάδο μας σε καθημερινή βάση. Είναι αναγκαία μια πιο ελαστική αντιμετώπιση έτσι, ώστε να συνεχίσουμε να λειτουργούμε με ένα λογικό και ρεαλιστικό τρόπο.
Ο κόσμος ολόκληρος χρειάζεται ένα στρατηγικό σχέδιο για την επανεκκίνησή του, μετά από αυτή την πανδημία και, παρόλο που δεν γνωρίζουμε ακόμα από πού θα προέλθει, ευελπιστούμε ότι ο τεράστιος ρόλος της ναυτιλίας στην αναμόρφωση του πλανήτη μας θα τύχει της ανάλογης εκτίμησης.
Πάνω από όλα, πρέπει να κατανοήσουμε ότι όταν έρθει εκείνη η ημέρα, εβδομάδα, ή χρόνος που επίσημα θα έχουμε απαλλαγεί απ’ αυτήν την πανδημία, θα υπάρχουνε χιλιάδες πλοία που θα αρμενίζουνε σιωπηλά στους ωκεανούς, εξακολουθώντας να κάνουν ότι ακριβώς έκαναν στο παρελθόν και θα συνεχίσουν να κάνουν και στο μέλλον.
Εισερχόμαστε σε έναν «Γενναίο Νέο Κόσμο», μια νέα πραγματικότητα, όπου οι αξίες, φιλοδοξίες και προοπτικές μας, έχουν και θα έχουν αλλάξει προς το καλλίτερο. Ανεξάρτητα απ’ αυτό, οι ναυτικοί , τα πλοία και η θάλασσα θα εξακολουθήσουν να παραμένουν τροφοδότης της ζωής του νέου κόσμου, αλλά δεν θα πρέπει να θεωρούνται ξανά ως δεδομένα.
Γράψτε ένα σχόλιο ή απάντηση