Το δύσκολο στη σταδιοδρομία μου ήταν να πάρω το πρώτο μου δίπλωμα, να γίνω καπετάνιος. Γιατί είχα από μικρός τη δυσκολία με τα μάτια και για να πάρεις δίπλωμα πλοιάρχου πρέπει να έχεις 100% καλή όραση. Η μεγάλη μου επιτυχία λοιπόν ήταν να πάρω το δίπλωμα μου. Καπετάναψα, και ο δρόμος ήταν πια ανοιχτός, ήταν δεδομένος δεν το λέω απαξιωτικά, λέω ότι το δίπλωμα μου ήταν ο μεγαλύτερος αγώνας της ζωής μου. Από κει και πέρα, σχεδόν ήξερα ότι κάποτε θα αποκτήσω και βαπόρι και βαπόρια. Βαποράκια τα λέγαμε τότε. Στη συνέχεια δόξα το Θεό ξεπέρασε ακόμη και τους δικούς μας οραματισμούς και τα πιο τολμηρά όνειρα. Αυτή είναι η θάλασσα και παρέμεινε ανοιχτή και στα δικά μας δύσκολα χρόνια.
«Πρέπει να κάνουμε τον κόσμο να αγαπήσει τη θάλασσα και τότε η απροθυμία των νέων να ακολουθήσουν το ναυτικό επάγγελμα, δεν θα είναι το πρόβλημα, που μας κάνει να ψαχνόμαστε». Όταν εγώ πήγα στη θάλασσα την δεκαετία του 54, εδώ είναι το έγγραφο της ναυτολόγησης μου, ναυτολογήθηκα στις 11/11/54 ως ναυτόπαις υπεράριθμος, που σημαίνει άμισθος εις το ατμόπλοιο του συμπατριώτη μου, του αείμνηστου Νικόλαου Γεωργίου Λιβανού στην Δουνκέρκη της Γαλλίας, ήταν περίοπτη θέση, υπήρχαν τότε τουλάχιστον 4 υποψήφιοι και επελέγειν εγώ διότι ήμουνα απόφοιτος του Λιβάνιου Γυμνάσιου Καρδάμυλων, που έχει χτίσει ο μεγάλος αυτός ευεργέτης γιατί αν δεν ήταν αυτός, εμείς θα ήμασταν ακόμα κτηνοτρόφοι και χοιροβοσκοί πάνω εκεί στα κατσάβραχα της βόρειας Χίου. Αυτός έχτισε το Γυμνάσιο το 1925 και εκατοντάδες παιδιά βγήκαν στη θάλασσα και έγιναν άνθρωποι και κατέκτησαν τον κόσμο. Λοιπόν επειδή ήμουν απόφοιτος αυτού του Γυμνασίου και καλός, κατά τη κρίση του Νικολάου Γεωργίου Λιβανού γιατί ο ίδιος προσωπικά με είδε, με γνώρισε και με επέλεξε. Τότε λοιπόν που μπήκα στη θάλασσα είμαστε 140 χιλιάδες έλληνες ναυτικοί και τα βαπόρια τα ελληνικά και τα ελληνόκτητα ήταν λιγότερα από 1000. Το χιλιοστό πλοίο το 1960, με τον αείμνηστο τον Σταύρο Λιβανό που του έδωσε τότε η κυβέρνηση και ο βασιλιάς Παύλος με χρυσό μετάλλιο την ελληνική σημαία. Άρα λοιπόν, είχαμε 140 χιλιάδες έλληνες ναυτικούς και λιγότερο από 1000 πλοία και σήμερα έχουμε 3.500 ελληνόκτητα πλοία και λιγότερους από 40 χιλιάδες έλληνες ναυτικούς. Επομένως το πεδίο δράσης σήμερα είναι πολύ πιο ανοιχτό για έναν νέο άνθρωπο που θέλει να προοδεύσει και οι ευκαιρίες είναι πάρα πολύ περισσότερες και όμως τους παρακαλούμε. Η πρωτιά δεν είναι μόνον αριθμοί. Είναι νοοτροπία, κουλτούρα και κυρίως ποιότητα. Το να είσαι ένας διεθνής παράγων, υπολογίσιμος και σεβαστός, δεν είναι απαραίτητο να είσαι πάντα ο μεγαλύτερος σε όγκο ή σε αριθμό πλοίων. Εμείς πρέπει να αρχίσουμε σχεδόν από το μηδέν να δημιουργούμε συνθήκες υποδοχής και υποδομής εις τα ναυτιλιακά και τα παραναυτιλιακά επαγγέλματα, προϊόντα, δραστηριότητες και θεσμούς. Δεν έχουμε μια ελληνική αλληλασφαλιστικη εταιρεία, έναν ελληνικό αλληλασφαλιστικό οργανισμό για τα πλοία μας. Δεν έχουμε ακόμα όπως θα έπρεπε, αναπτυγμένο το θεσμό της διαιτησίας. Έχουμε βέβαια αρκετές τράπεζες, αρκετά τεχνικά και δικηγορικά γραφεία. Ο έξω κόσμος μας υπολογίζει ως πρώτη ναυτιλία στον κόσμο επί χρόνια. Ο πανζουρλισμός που γίνεται εδώ στα «Ποσειδώνια» όταν καταφθάνουν κατά δεκάδες χιλιάδες αντιπρόσωποι των μεγαλύτερων τραπεζών, ναυπηγείων και άλλων οργανισμών, είναι κατάθεση σεβασμού και υπολήψεως στην ελληνική εμπορική ναυτιλία Η απροθυμία των νέων για το ναυτικό επάγγελμα, είναι το μεγάλο μας πρόβλημα και μεγάλη μας απορία. Ψαχνόμαστε. Η εύκολη απάντηση είναι τα λεφτά. Λεφτά παίρνουν, τόσα πολλά που όσοι είναι στα βαπόρια δεν θέλουν να βγουν έξω. Εάν σας πω ότι εγώ παρακαλώ στελέχη των πλοίων να μείνουν στο γραφείο και δεν θέλουν. Εμείς εδώ έχουμε στελέχη εξαιρετικούς ανθρώπους και ενώ έχουμε ανάγκες που θα θέλαμε να τις καλύψουμε με αυτούς τους ανθρώπους αυτοί αρνούνται να έρθουν, διότι βέβαια οι μισθοί του γραφείου δεν μπορεί να είναι οι μισθοί των πλοίων. Οι μισθοί της ξηράς είναι τα μισά περίπου χρήματα από αυτά που παίρνουν στα πλοία. Για το επάγγελμα του ναυτικού γενικά, υπάρχει μια μεγάλη παρεξήγηση και μεγάλη προκατάληψη. Παρεξήγηση και περιφρόνηση. Παρεξήγηση και άγνοια. Δεν ξέρω τι ακριβώς και σε τι βαθμό είναι, πάντως η παρεξήγηση υπάρχει.
Γράψτε ένα σχόλιο ή απάντηση