«Είναι ένα πολύ δύσκολο ερώτημα, το τι έσπρωξε τους Επτανήσιους στη θάλασσα που προσπάθησα και εγώ να το απαντήσω. Δεν μπόρεσα όμως να βρω ένα λόγο, ένα κανόνα, που να ισχύει για όλες τις περιπτώσεις. Οι επτανήσιοι ειδικά κατέβηκαν στη θάλασσα από ανάγκη να θρέψουν τις οικογένειές τους, αλλά και γιατί ο ένας τραβούσε τον άλλο προς τα εκεί. Είμαι σίγουρος ότι η επίδραση της Βενετίας έπαιξε μεγάλο ρόλο, γιατί ήταν η εποχή που η θαλασσοκράτειρα αυτή άρχισε να παρακμάζει και πήραν τη σκυτάλη κατά κάποιο τρόπο οι Επτανήσιοι ή, ανάγκασαν τους Επτανήσιους, γιατί όταν ήθελαν οι Βενετοί ναυτικούς, ορίζανε το κάθε νησί πόσες γαλέρες θα εξοπλίσει.» «Νομίζω ότι η αγάπη προς τη θάλασσα ήταν ο παράγοντας επιτυχίας των Ελλήνων γενικά στο ναυτικό επάγγελμα. Τη θάλασσα τη γνωρίζανε, τη φοβόντουσαν, αλλά την ταξίδευαν και δεν ανησυχούσαν γιατί ήξεραν πως η θάλασσα θα τους φέρει το ψωμί τους. Έτσι, ο ένας παρακολουθούσε τον άλλο από το ίδιο χωριό ή, την ίδια περιοχή. Παράδειγμα η Λιβαθώ στην Κεφαλονιά που έχει πολλά χωριά. Είναι συνδεδεμένα το ένα με το άλλο. Και όταν λέμε χωριά, μιλάμε για οικισμούς των 50-100 ανθρώπων. Έχουμε περιπτώσεις που από το ίδιο χωριό πάνω από τους μισούς άντρες πήγαν στη θάλασσα. Ριψοκινδύνευαν, τους άρεσε όμως η θάλασσα, τους ένωνε, τους έδινε ψωμί. Θα μου πείτε γιατί οι Λιβαθώτες της Κεφαλονιάς και όχι η Κύθνος; Δεν ξέρω, είναι ένα δύσκολο ερώτημα και θα μπορούσε να το φιλοσοφήσει κάποιος και να το αναλύσει.»
Γράψτε ένα σχόλιο ή απάντηση